Erwin Maas

Edwin Maas

“Het mooie is dat je kan kiezen, het moeilijke is dat je moet kiezen”

Toen zijn darmklachten twee jaar geleden steeds regelmatiger werden, was het voor Erwin Maas (56) tijd om bij de huisarts langs te gaan. Na onderzoek bleek dat hij iets aan z’n eetpatroon moest veranderen en vooral de versgemalen koffie moest laten staan. “Doordat de darmklachten zich voornamelijk in de rechteronderbuik zaten, had de oplettende huisarts bewust ook de PSA-waarde aangevinkt op het onderzoeksformulier. De afwijkende PSA-waarde moest nader onderzocht worden waarna ik werd doorverwezen naar de uroloog bij Adrz in Goes.”

 

Niet weten waar je aan toe bent

“Ik kreeg een duidelijke uitleg wat er aan de hand kon zijn en wat mogelijke vervolgstappen konden zijn. Vooral het lange wachten op aanvullende uitslagen was erg vervelend, omdat je niet weet waar je precies aan toe bent. Helaas bleek er een tumor in de prostaat te zitten. Zo’n slecht nieuwsgesprek gaat niet in je koude kleren zitten, zeker niet als je dit zelf ook aan je jongvolwassen kinderen moet doorvertellen. Op een volgende scan zag het er naar uit en dat er verder geen uitzaaiingen waren. Dat was weer een beetje goed nieuws.”

Moeten kiezen

“Omdat ik er vroeg bij was, kon ik kiezen uit verschillende behandelmethodes. Het moeilijke is dat je ook moet kiezen. Uitwendig bestralen, inwendig bestralen of operatief verwijderen; alles met zijn eigen voor- en nadelen. Hier heb ik veel over nagedacht en heel fijne feedback gehad van mijn casemanager bij Adrz. Na lang wikken en wegen koos ik voor het operatief verwijderen van de prostaat. In theorie een optie met een grote(re) kans op blijvende na-effecten zoals erectieproblemen en urineverlies. Voor mij persoonlijk was het uiteindelijk het belangrijkste dat de tumor volledig werd verwijderd uit mijn lichaam.”

Gaatjes van de robotarmen

“Vanuit Adrz ben ik doorverwezen naar het Maasstad Ziekenhuis in Rotterdam. Twee ziekenhuizen die intensief samenwerken. In Rotterdam voeren ze deze operaties aan de lopende band uit. Alles verliep vlotjes. Ik ben geopereerd door een robot waardoor er vijf kleine littekens in de vorm van een halve maanvorm rondom mijn navel zitten. Het was gelukkig niet nodig om andere aanvullende zaken, zoals lymfeklieren, te verwijderen. Er bleken wel twee tumoren in de prostaat zaten. Dat de snijvlakken gelukkig schoon waren was een bevestiging dat het nog niet was uitgezaaid.”

Als ik moet, dan moet ik

“Voor de nazorg zit in weer bij Adrz. De PSA-waarde in mijn bloed wordt regelmatig gecontroleerd en telefonisch besproken met mijn casemanager. Die neemt echt de tijd voor je, wat ik persoonlijk als heel fijn ervaar. Het enige wat ik eraan heb overgehouden is dat ik plassen wat minder goed kan ophouden. Als ik moet dan moet ik. Thuis zijn we weer terug naar de orde van de dag en ik zit prima in mijn vel. Ik maak me totaal geen zorgen of het op een of andere manier terugkomt. Uiteindelijk moet je dan toch gewoon mee in de molen.”

Geluksmomentje

“Ik ben erachter gekomen via een niet gerelateerde klacht en een oplettende huisarts. Dat beschouw ik echt als een geluksmomentje. Was dat niet gebeurd, dan had ik wellicht nu pas klachten gehad en daarmee was de kans op uitzaaiing weer groter geweest. Mijn advies is om toch periodiek je PSA-waarde te controleren. Ook als je geen klachten hebt. Door er op tijd bij te zijn, is er meer mogelijk qua behandeling. Gewoon doen!”

 

Andere ervaringen

Hans Hogenboom

“Ik voelde me direct in veilige handen”

Driek Althuizen

"Ik ben in het volste vertrouwen de operatie ingegaan”

Leen Witteman

“De Da Vinci-robot is een high tech hoogstandje”

Hans van Oosterhoud

“Dankbaar ben ik voor al deze helden”